انواع چربی گیر صنعتی

چربی گیرها می توانند شامل قلیاهاي سوزآور، سیلیکات ها، فسفاتها، کرومات ها، کربنات ها، بی کربنات ها، برات ها، سولفات ها، نیتریت ها، کلریدها، صابون ها، رزین، عوامل مرطوب کننده سولفوناته، عوامل ضد کف، بازهاي آلی، حلال هاي آلی، عوامل جفت کننده آلی، نمک هاي اسیدهاي معدنی و یا آلی باشند.

اصولاً چربی گیرها از نظر ساختاري به سه دسته تقسیم می شوند:

۱- چربی گیرهاي قلیایی

۲- چربی گیرهاي خنثی

۳- چربی گیرهاي اسیدي

چربی گیر قلیایی موجب هیدرولیز چربی، مرطوب شدن سطح قطعه، پراکنده شدن و امولسیون شدن چربی در محلول و نرم سازي آن می شوند. این نوع تمیزکننده ها را می توان به صورت دستمال کشی، اسپري دستی، اسپري اتوماتیک و یا روش غوطه وري بکار برد. در فرایند تمیزکاري می توان از عواملی همچون گرما، همزن و یا جریان الکتریکی استفاده کرد.

در فرمول بندی یک نمونه تمیز کننده قلیایی ممکن است از مواد زیر استفاده شده باشد:

۱- مایه اولیه قلیایی، مثل سود مایع یا سود پرک
۲- ساخت مایه ها (Builders ) مانند سیلیکات ها و فسفات ها
۳- مواد دیسپرس کننده
۴- مواد فعال کننده سطح و امولسیون کننده ها
۵- عوامل منزوي کننده (Sequestrants ) کمپلکس دهنده فلزي و سبک کننده هاي آب
۶- محلول هاي بافر (Buffers ) مثل بورات ها
۷- بازدارنده ها براي کاهش حمله روي فلز که باید تمیز شود به ویژه در مورد فلزات غیر آهنی
۸- عوامل ظریف ساز (Refining agents) که بر پوشش فسفات بعدي اثر بگذارد.

بعضی مواد بیش از یکی از نقش هاي بالا را بازي می کنند. مثلاً فسفات ها ممکن است ترکیبی از نقش هاي ۱و ۲و ۳و ۶ و یا سیلیکات ها ۱و ۷ را داشته باشند.

چربی گیر خنثی را می توان در روش هاي دستمال کشی، اسپري دستی، اسپري اتوماتیک و یا روش غوطه وري استفاده کرد. زمان فرایند، غلظت و دماي این نوع شوینده ها به روش به کار گرفته شده بستگی دارد. از شوینده هاي خنثی به عنوان پاك کننده اولیه استفاده می کنند.

چند روش چربی گیری

چربی گیری با بخار

در چربی گیري با بخار قطعه هاي که باید تمیز شود، وارد بخار متراکم حلال هیدروکربن کلردار می شود که در بالاي یک مخزن حلال جوشان جمع شده است. چربی گیري با بخار یک روش عالی براي زدودن روغن و گریس می باشد. اما ممکن است براي زدودن آلودگی هاي زیاد موثر نباشد.

برطرف کردن مواد جامد می تواند با همراه کردن یک وسیله پاشنده با حلال مایع موثر صورت گیرد. وقتی که حلال مصرف می شود، روغن هاي روي آن جمع می شوند و امکان دارد نقطه جوش را بالا ببرد و در این صورت لازم است حلال را با تقطیر خالص نمود. حلال هاي کلردار در تماس با آب به ویژه در حضور آلومینیوم گرایش به هیدرولیز دارند و چون محصولات هیدرولیز داراي اسید هیدراته می باشند، فقط از انواع داراي مواد بازدارنده ویژه باید مصرف کرد. تري کلرو اتیلن (نقطه جوش۸۷ درجه سانتیگراد) معمولاً بیشتر به پرکلرو اتیلن (نقطه جوش۷۴ درجه سانتیگراد) به علت مسمومیت پایین آن، ترجیح داده می شود.

تمیز کاری با حلال های قابل امولسیونی

در این روش فلز یا قطعه در حلال داراي عوامل پراکنده ساز غوطه ور می شود یا حلال روي آن پاشیده می شود و سپس با آب، آبکشی شده و آب حلال را همراه با هرگونه مواد حل شده پراکنده می کند.
حلال هاي هیدروکربنی مانند نفت سفید معمولاً بدین منظور بکار می روند. حلال هاي تمیزکننده قابل امولسیون را می توان به جهت تاثیر در بر طرف کردن انواع وسیعی از آلودگی ها در دماي محیط بکار برد.

چربی گیرهاي اسیدي براي رفع زنگ زدگی و دیگر عوامل ناشی از خوردگی بکار می روند. در برخی موارد نیز براي ایجاد پوشش فسفاته، سطح را فعال می کنند. پاك کننده هاي اسیدي به طور معمول به صورت غوطه وري استفاده می شوند.

در موارد محدودي می توان از پاك کننده هاي اسیدي ملایم، به روش پاششی نیز استفاده کرد. دماي فرایند تمیزکاري اسیدي و زمان چربی گیري توسط آن، معمولاً نسبت به پاك کننده هاي قلیایی پایین تر است.